شعر عاشقانه / شعر دوست داشتن

یک روح و دو تن حکایت ماست
دو خواندن ما حدیث بی جاست
.
تو روح مرا به جان خریده
من جان تو را به بر کشیده
.
تو در بر من به پا ستاده
من در ره تو به سر فتاده
.
در هر نفسم نوای زاریست
در رگ رگ من غم تو جاریست
.
دارم دلکی به عشق بسته
اما چه دلی ؟ دلی شکسته
.
من درد تو را به جان خریده
جانیست مرا به لب رسیده
.

.

می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می جویمت چنانکه لب تشنه آب را
.
محو تو آن چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
.
بی تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را
.
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنانکه بالِ پریدن عقاب را
.
حتی اگر نباشی ، می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
.
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را
.
.
.

.

.

.

.

.

.
من بوی تو را ز گل شنیدم
رخسار تو را به ماه دیدم
.
موی تو بنفشه بر چمن داد
روی تو صفای گل به من داد
.
از من به تو ای سفر گزیده
ای از همه عاشقان بریده
.
ای همسفر شبانه ی من
وی یاد تو عطر خانه ی من
.
ای همدم مشفق و ستوده
وی طاقت من ز تن ربوده